Guerrilha na rua

We wonen in een modern land. Toen we 14 jaar geleden definitief voor Portugal kozen voelde dat anders. Het leven hier was trager en speelde zich vooral “amanha” af. Inmiddels heeft de Portugese economie EN de volksmentaliteit duidelijk een inhaalslag gemaakt qua efficiëntie en bereikbaarheid. Ik lees onder andere dat Portugal op de 2de plaats staat als het gaat om “het-land-met-de-beste-wegen-in-Europa”. Deze lijst is gepubliceerd door de Europese Commissie, die ook het grootste deel van die wegen heeft gefinancierd. Maar toch, logistiek gezien schiet Portugal ver uit boven de gemiddelde Europese efficiëntie en snelheid. Nadeel is dat er op die bijna-beste wegen van Portugal ontzettend hard gereden wordt.

Guerrillamarketing is een marketingtechniek die met weinig budget een groot effect teweeg wil brengen. Deze vorm van reclame is er op uit om in “no-time” veel aandacht te krijgen en maakt veelal gebruik van humorvolle effecten. Vaak zijn de kosten een schijntje van het budget die dure campagnes met zich meebrengen.

Een paar jaar geleden werd in America, Chicago om precies te zijn, een prachtige stunt verzonnen om Pioneer schokbrekers te promoten. Er werden op verschillende snelwegen stickers van vreselijk grote gaten op het wegdek geplakt. Als je er overheen reed voelde je natuurlijk niets hetgeen het gevoel van die schokbreker suggereerde. Bijkomend effect van die stickers was dat mensen, bij het zien van die grote gaten, ineens gingen remmen en rustiger reden. Een prima snelheidsbeperkend middel dus. In die hoedanigheid zijn ze ook toegepast bij afslagen in Manhattan en andere grote steden. Dat was nog eens een uitvinding van die Amerikanen. Geen dure snelheidscamera’s, flitsapparatuur, verkeersdrempels of andere zware uitgaven. Slechts een goede buitenkwaliteit sticker voldeed. Nadeel was dat, na een tijdje, de snelheidsduivels doorkregen dat het geen echte gaten waren maar slechts een 2-dimensionale weergave daarvan. Ze reden, na de gewenning, gewoon weer met een rotgang over die “gaten”.

Een waarschuwing voor Mr. Trump: Waar gedacht werd dat America First was in het “slim-en-budgetvriendelijk-snelheid-beperken” is nu sprake van innovatieve, nieuwe spelers op die markt!

Het is me nog niet zolang geleden overkomen dat ik, na een gezellige avond in een stadje 80 km verderop, vastliep in een gat in het Portugese wegdek. Het was een binnenweg, donker en laat. Het bed riep, mijn snelheid was gelijk aan de afstand naar het stadje. De gedachten dwaalde af. Paf, een immens zwart gat, waar de gemiddelde sterrenkundige jaloers op zou zijn, maakte aanstalten mij, inclusief mijn auto, te verzwelgen. Remmen was geen optie, de klap ook niet, het was een feit. Een ruk naar links, mijn stuur draaide mijn arm uit de kom. Sh.t, sh.t, sh.t, Ik wist niet dat ik het in me had, zoveel lelijks tegen de binnenkant van mijn voorruit schreeuwen. Nadat ik, in de onheilspellende stilte van het totale luchtledige, het midden van het zwarte gat betrad, kon ik, na nog zwaardere verwensingen waarvan ik nu weet dat ik het in me heb, met moeite de reserveband aanbrengen.

De volgende ochtend werd een niets vermoedende ambtenaar van de Gemeente Aljustrel over de toonbank getrokken. De schadeclaim werd betaald. Op de terugrit was ik op mijn hoede. Grote 3D-gaten blijken elkaar als magneten aan te trekken. Een astronomisch wonder. Het wegdek heeft inmiddels een structuur aangenomen waarvan kaasmakers uit Emmenthal natte dromen krijgen.

Het blijkt, na intensief onderzoek mijnerzijds, de Portugese 3-dimensionale door-ontwikkeling te zijn van de Amerikaanse 2-dimensionale snelheidsremmer. Door goede guerrilha-marketingbureaus in te huren gaat Portugal zelfs Amerika van de troon stoten als meest innovatieve land op gebied van snelheidsbeperking. Een ware guerrilha-actie: de gaten verschijnen vanzelf door heel Portugal, worden automatisch groter en besparen je het onderhoud aan wegen.

We leven in een modern land.

8 Comments

  • Harry

    Een bekend plaatje. Als je het weet gaat het prima, misschien een beetje prima.

  • Herman van Dooren

    Mooi geschreven en zo herkenbaar. We houden van de Alentejo, behalve, hm, van de keuken, maar dat is persoonlijk. Herman van Dooren, Schoten België en aantal maanden per jaar Portugal. Obrigado, obrigadinho.

    • Wiro van Vilsteren

      Dank je wel, obrigadinho, Herman van Dooren. Van de eenvoudige, boeren keuken moet je inderdaad houden. Gelukkig zijn ook in de Alentejo veel andere keukens vertegenwoordigd hoewel je die wel moet weten te vinden.

  • Isabelle Gathot

    Hi,
    Do you speak about the street we’ve take to the supermarket in Aljustrel?😉

    • Wiro van Vilsteren

      Hib Isa, yes, you’re right. Sometimes it is a great adventure to go to the supermarket in Aljustrel. Luckily you survived it several times and is there a new opportunity for you next year :-).

  • margo janse

    die foto van dat gat in de weg! een echte snelheids beperker! ge-wel-dig! ik moet er iig erg om lachen! mag ik die op mijn facebook zetten? je bent een beeldende verteller…! groet uit dommelen van een ‘buurvrouw’ van margriet destijds bij de yoga in dommelen! m@rgo janse *= )

    • Wiro van Vilsteren

      Hi Margo, dank voor je enthousiaste reactie en compliment. Naast de foto mag je natuurlijk ook het hele artikel delen ;-)…..als je wil.
      Hartelijke groet van mij en Margriet.

Post A Comment